Έτσι τη βρήκα τη συνταγή…. Πώς να τη μεταφράσω τώρα? Είναι αυτό το υγρό, σοκολατένιο κέικ που μοιάζει με brownies, αλλά δεν είναι brownies, είναι όμως εξίσου εξαιρετικό!!! Τη συνταγή τη βρήκα στο βιβλίο μου (ξέρετε, αυτό που γράφουμε όλες μας τις συνταγές και δεν τις κάνουμε ποτέ? Ε αυτό!). Αποφάσισα να την κάνω γιατί φαινόταν λαχταριστό. Πολύ. ΚΑΙ ΗΤΑΝ. Αλλά δυστυχώς – για όλους μας – δεν θυμάμαι να σας αναφέρω πηγή! Ας είναι ευλογημένος όποιος το μοιράστηκε μαζί μας…. Τώρα θα το κάνω εγώ! Πάμε λοιπόν!

Υλικά:

300 γρ. λευκή ζάχαρη

250 γρ βούτυρο αγελαδινό

4 αυγά

140 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κουταλάκι του γλυκού baking powder

200 γρ κουβερτούρα

Εκτέλεση:

Αρχικά λιώνω την κουβερτούρα σε μπεν μαρί. Η προσοχή που θέλει στο σημείο αυτό είναι στη θερμοκρασία (όπως και σε κάθε μπεν μαρί, όταν έχει να κάνει με σοκολάτα.) Πρέπει η θερμοκρασία να είναι αρκετά χαμηλή – υπομονή αυτή η ζαχαροπλαστική πολύ υπομονή – για να διατηρήσει η σοκολάτα τα συστατικά της λιώνοντας, και να μην σβολιάσει ή γίνει παχύρρευστη ή διάφορα άλλα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν στις υψηλές θερμοκρασίες. Αφού λιώσει, την αφήνω στην άκρη να κρυώσει. Είπαμε, υπομονή η ζαχαροπλαστική…. και συνεχίζουμε.

Χτυπάμε στο μίξερ – σε υψηλή ταχύτητα – την ζάχαρη με το βούτυρο. Προκύπτει ένα μείγμα κάπως έτσι:

Στη συνέχεια προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά, περιμένοντας να απορροφηθεί το πρώτο, για να ρίξω το δεύτερο, και ούτω καθεξής:

Στη συνέχεια – και αφού έχει κρυώσει η σοκολάτα – τη ρίχνω στο μείγμα και συνεχίζω το χτύπημα για λίγα λεπτά.

Έπειτα κοσκινίζω τα στερεά, και τα προσθέτω κι αυτά στο μείγμα.

Τέλος, βουτυρώνω και αλευρώνω μια φόρμα, και ρίχνω μέσα το κέικ μου. Ψήνω στους 160 – χωρίς αέρα – για μιάμιση περίπου ώρα. Κάνω το γνωστό ινδιάνικο κόλπο με το μαχαίρι που το βυθίζω μέχρι να βγαίνει καθαρό. Και…. καλή μας όρεξη!!! Είναι υπέροχο και ζουμερό, και σίγουρα θα το απολαύσετε! Με καλή διάθεση πάντα, και φαντασία!!!!

Υ.Γ.Καλό μας φθινόπωρο, αρχίσαμε να το καταλαβαίνουμε δεόντως….