Όχι δεν είναι Β΄εθνική. Ούτε Β΄κατηγορίας. Ούτε Β σε ποιότητα. Ή σε γεύση. Απλά επειδή σας έχω ήδη δώσει μια συνταγή για μηλόπιτα, κι αυτή είναι εναλλακτική. Ν2. Αυτό. Είναι η τελευταία μας ανακάλυψη, κι  έχουμε ξετρελαθεί! Η βασική συνταγή είναι της Αργυρώς, (τα γνωστά, πειραγμένη απ τη φαντασία ) και πάμε να τη δούμε:

Υλικά:

200 γραμμάρια βούτυρο

500 γραμμάρια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

5 αυγά

1 1/2 κούπα ζάχαρη

1 βανίλια

1 κουταλιά της σούπας κανέλα

5 μήλα

1 κούπα γάλα

λίγο αλάτι

λίγη καστανή ζάχαρη

Εκτέλεση:

Χτυπάω το βούτυρο με τη ζάχαρη στο μίξερ, σε υψηλή ταχύτητα, μέχρι να αφρατέψουν. Κόβω 3 από τα μήλα σε κυβάκια και  πασπαλίζω με λίγη καστανή ζάχαρη και κανέλα. Τα αφήνω στην άκρη.

Προσθέτω στο μείγμα βουτύρου ένα – ένα τα αυγά, περιμένοντας να απορροφηθεί το πρώτο, πριν ρίξω το επόμενο.Βάζω όλα τα στερεά υλικά σε ένα μπολ και κοσκινίζω. Στη συνέχεια ρίχνω στο μείγμα εναλλάξ τα στερεά με το γάλα, χτυπώντας σε χαμηλή ταχύτητα. Κλείνω το μίξερ και ενσωματώνω τα μήλα, ανακατεύοντας απαλά με μια σπάτουλα. Και…. είναι έτοιμο! Πάμε να στήσουμε το ταψί!

Τα υλικά που σας έδωσα, μου βγάλανε ζύμη για δυο ταψάκια. Ένα ορθογώνιο, κι ένα κυκλικό διαμέτρου 20 εκατοστών. Τα στρώνω αρχικά με λαδόκολλα. Λιώνω λίγο βούτυρο (περίπου 50 γραμμάρια ) και αλείφω τη λαδόκολλα με αυτό. Στη συνέχεια ρίχνω καστανή ζάχαρη και κανέλα, και τοποθετώ τα μήλα σε φέτες με τη σειρά στο ταψάκι μου.

Τα υλικά αυτά θα μετατραπούν σε καραμέλα κατά το ψήσιμο και θα μαλακώσουν τα μήλα. Ρίχνω το μείγμα επάνω από την στρώση των μήλων, και ισιώνω την επιφάνεια με μία σπάτουλα. Ψήνω στους 160 για μια ωρίτσα περίπου. Βγάζω από τον φούρνο και περιμένω ένα τέταρτο να κρυώσει. Αναποδογυρίζω, και όλη αυτή η καραμέλα θα τρέξει μέσα στη ζύμη…. Τι να σας λέω! Το αποτέλεσμα είναι πέραν κάθε φαντασίας!!!

Η μηλόπιτα αυτή έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε φρούτο τόσο μέσα, όσο και πάνω από την ζύμη. Αν θέλω στο τέλος, πασπαλίζω με άχνη ζάχαρη και κανέλα. Διατηρείται εκτός ψυγείου για 3 -4 ημέρες, αλλά σας διαβεβαιώ ότι δεν πρόκειται να κρατήσει τόσο….  Καλή σας όρεξη!

Φιλικά,

Νατάσα

Στην πολύ πολύ όμορφη Μηχανιώνα, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ακριβώς δίπλα στο κύμα, έγινε η βάπτιση του Μάριου, ένα ηλιόλουστο Κυριακάτικο πρωινό… Η φαντασία ήταν εκεί, για να γλυκάνει τους καλεσμένους του μικροσκοπικού Μάριου, δίπλα στο γαλάζιο της θάλασσας! Πάμε να δούμε τι ετοιμάσαμε….

Μπισκοτάκια βουτύρου με ζαχαρόπαστα, με το αρχικό του σε πουά, γαλάζιο – λευκό φυσικά, να είναι ταιριαστό με τα χρώματα του τοπίου….

Ντόνατ σοκολάτας με επικάλυψη χρωματιστής τρούφας, και γεύση μπισκότου…

Κέικ ποπς με επικάλυψη σοκολάτας και το αρχικό του σε γαλάζια ζαχαρόπαστα!

Και φυσικά και το μπισκοτένιο ονοματάκι του, στους ίδιους χρωματισμούς!!

Να σας ζήσει ο νεοφώτιστος! Υγεία κι ευτυχία!

Φιλικά,

Με φαντασία

Κάπου στις αρχές Οκτώβρη, ένα μικρό αγοράκι με καταγάλανα ματάκια, πήρε ένα υπέροχο όνομα : Αχιλλέας! Το θέμα δε της βάπτισής του ήταν πολύ ιδιαίτερο, και ταυτόχρονα εντυπωσιακό! Ινδιάνοι! Με τρομερή διάθεση και αρκετή φαντασία (!), πάμε να δούμε τι ετοιμάσαμε για τον μικρό μας φίλο!

Αρχικά, κάναμε πολλά και διαφορετικά μπισκότα βουτύρου! Βέλη, ινδιάνικες σκηνές, το αρχικό του ονόματός του, το όνομά του ολόκληρο – δεν είναι και τυχαίο…..

Επίσης, κάναμε ντόνατς! Πολλές, σοκολατένιες, με χρωματιστή τρούφα σοκολάτας ινδιάνικες σκηνές!

Εξάλλου, δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα καπ κέικ! Κι αυτά με ινδιάνικες σκηνές, σοκολατένια, ,με βουτυρόκρεμα φράουλας!

Και επειδή η φαντασία μας πάει πολύ μακριά, τα κέικ ποπ της παρέας ήταν σε σχήμα ινδιάνικης σκηνής! Ω ναι! Απολαύστε….

Τέλος, πήραμε χωνάκια παγωτού, τα βουτήξαμε στη σοκολάτα, τα στολίσαμε με ζαχαρόπαστα, και για δέστε! Δεν μοιάζουν πολύ με σκηνές???

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τη μαμά Σοφία, που ήταν υπόδειγμα οργάνωσης και συνεργασίας, και τον μπαμπά Ιωάννη, που μας βοήθησε τόσο πολύ με τα πάντα! Να χαίρεστε την όμορφη οικογένειά σας!

Να ευχαριστήσουμε θερμά και την Karto Photography, που με τη φωτογράφισή της αποθέωσε τα δημιουργήματά μας, και μας παραχώρησε τις φωτογραφίες να τις χρησιμοποιήσουμε!

Κάθε γλυκιά ευχή για τον νεοφώτιστο!

 

Το κλασσικό αυτή τη φορά!! Και υπέροχο! Η βασική συνταγή είναι της Αργυρώς, αλλά φυσικά πειραγμένη….. Με φαντασία! Ένα σχετικά ελαφρύ κέικ, χωρίς ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας, που η εμφάνισή του θα εντυπωσιάσει τους καλεσμένους σας – εδώ είναι που πέφτει η ατάκα: ναι, καλέ, εγώ το έκανα, τι φαντάστηκες???? Και πάμε να δούμε συνταγή:

Υλικά:

100 γραμμάρια κουβερτούρα

350 γραμμάρια βούτυρο

3 κούπες αλεύρι

1 κουταλιά του γλυκού baking powder

μισή κουταλιά του γλυκού σόδα

μισή κουταλιά του γλυκού αλάτι

3 κουταλιές της σούπας κακάο

2 κούπες ζάχαρη

6 αυγά

μιάμιση κούπα γάλα

Εκτέλεση:

Κόβω το βούτυρο σε κυβάκια, και, μαζί με τη ζάχαρη τα χτυπάω σε υψηλή ταχύτητα στο μίξερ, μέχρι να ασπρίσουν. Στη συνέχεια χαμηλώνω λιγάκι την ταχύτητα, και ρίχνω ένα – ένα τα αυγά μέσα, περιμένοντας να απορροφηθεί το ένα πριν ρίξω το επόμενο.

Στη συνέχεια ανακατεύω σε ένα μπολ το αλεύρι, τη σόδα, το baking και το αλάτι, και τα ρίχνω στο παραπάνω μείγμα εναλλάξ με το γάλα. Κρατάω δυο κουταλιές της σούπας γάλα για αργότερα. Θα προκύψει ένα αρκετά υδαρές μείγμα – σε σχέση με αυτά που έχω συνηθίσει για τα κέικ μου.

Λιώνω την κουβερτούρα σε χαμηλή φωτιά σε μπεν μαρί. Ανακατεύω το κακάο με το γάλα που κράτησα, και το ρίχνω στη λιωμένη σοκολάτα. Αφήνω να κρυώσει.

Χωρίζω το μείγμα που προέκυψε σε μισό, και στο μισό προσθέτω τη λιωμένη σοκολάτα με το κακάο. Βουτυρώνω μία φόρμα – η δόση που σας δίνω εδώ είναι αρκετά μεγάλη, οπότε θα χρειαστεί σίγουρα 28 εκατοστών φόρμα- και ρίχνω μέσα κουταλιά κουταλιά εναλλάξ τα μείγματα.

Με τον τρόπο αυτό θα σχηματίζονται δακτυλίδια κρέμας – σοκολάτας, που θα προχωράνε προς τα έξω κάθε φορά που θα ρίχνω καινούρια κουταλιά. Συνεχίζω έτσι έως ότου τελειώσουν τα δύο μείγματα.

Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 για μια ώρα περίπου. Ή μέχρι να βγαίνει ένα μαχαίρι καθαρό. Βγάζω από τον φούρνο, περιμένω να κρυώσει, και σερβίρω σκέτο ή πασπαλισμένο με άχνη.

Καλή σας όρεξη λοιπόν, τώρα που οι μέρες μεγαλώνουν, και ο ουρανός φωτίζει μέχρι αργά… Λίγο μας έμεινε μέχρι την άνοιξη, κάντε κουράγιο!!! Και μετά ο ήλιος θα μας επισκέπτεται περισσότερο, η διάθεσή μας θα αυξάνεται, και όλα θα είναι πολύ πιο όμορφα…. Υπόσχομαι!!! Μέχρι τότε, χαμόγελα, και καλή διάθεση! Α! Και φαντασία!

Φιλικά,

Νατάσα

Είναι πολλά τα κέικ… Πάρα πολλά!! Προσπαθώ να δοκιμάζω γεύσεις – ζορίζομαι πολύ, πιστέψτε με-και να μοιράζομαι μαζί σας αυτές που πραγματικά αξίζουν τον κόπο… Και τα υλικά, και τον χρόνο σας! Ξεκίνησα λοιπόν να κάνω ένα κλασσικό κέικ ζέβρα – δεν θα το γλιτώσετε κι αυτό, σας έρχεται – και, ορμώμενη από ένα blog συνταγών που αγαπώ, και χρησιμοποιώντας την φαντασία μου, το εξέλιξα λιγάκι! Καιιιιιιι ιδού! Πάμε να το δούμε:

Υλικά:

2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κούπα ζάχαρη λευκή κρυσταλλική

1 κουταλιά της σούπας baking powder

3 αυγά

1 κούπα ηλιέλαιο

1 κούπα γάλα

2 κουταλιές της σούπας κακάο

1 κουταλιά του γλυκού σόδα μαγειρική

3 κουταλιές της σούπας μαρμελάδα κεράσι

ροζ χρώμα ζαχαροπλαστικής (προαιρετικά)

Εκτέλεση :

Βάζω τα στερεά σε ένα μπολ και τα κοσκινίζω. Σε ένα άλλο μπολ στο μίξερ, χτυπάω καλά τα αυγά με το ηλιέλαιο. Στη συνέχεια προσθέτω σιγά σιγά τα στερεά (δυο κουταλιές τη φορά) εναλλάξ με το γάλα.

Χωρίζω τώρα το μείγμα σε δύο μπολ. Στο ένα προσθέτω τις δύο κουταλιές κακάο, και στο άλλο την μαρμελάδα, και, αν θέλω, και το χρώμα ζαχαροπλαστικής.

Βουτυρώνω μία φόρμα, και τοποθετώ το κέικ μέσα κουταλιά κουταλιά εναλλάξ από τα δύο μπολ. Φροντίζω να ρίχνω τις κουταλιές στο κέντρο, την μία επάνω στην άλλη, σχηματίζοντας ομόκεντρους κύκλους.

Συνεχίζω έτσι μέχρι να τελειώσει το υλικό και από τα δύο μπολ. Προθερμαίνω τον φούρνο στους 160, και ψήνω το κέικ για 45 λεπτά. Ή μέχρι να βυθίζω ένα μαχαίρι στο κέντρο του, και να βγαίνει καθαρό.

Πασπαλίζω αν θέλω και με άχνη, και είναι έτοιμο να το σερβίρω! Γιατί τι θέλει τελικά αυτή η ζωή?? Λίγο χαμόγελο, πολύ φαντασία, και μια καλή δόση ζάχαρης να πάνε κάτω τα φαρμάκια….Γιααααα δοκιμάστε το! Τα λέμε σύντομα!

Φιλικά,

Νατάσα

Και πείτε μου ποιος ακούει αυτό το όνομα και δεν σκέφτεται την ελληνική ταινία με την Τζένη Καρέζη….. Και όλη αυτή την τρελή οικογένεια! Επειδή λοιπόν μια δόση τρέλας την έχουμε κι εμείς, η πάστα φλώρα είναι από τις πιο αγαπημένες μας τάρτες στο σπίτι!! Και, μιας και είναι και πανεύκολη, την γευόμαστε αρκετά συχνά – με την πρώτη δικαιολογία που θα βρούμε, συγκεκριμένα… Πάμε να τη δούμε:

Υλικά :

1 αυγό

200 γραμμάρια βούτυρο

100 γραμμάρια ζάχαρη άχνη (και λίγη για το πασπάλισμα)

300 γραμμάρια αλεύρι

8 γραμμάρια baking powder

Εκτέλεση:

Βάζω όλα τα υλικά στο μίξερ – ή και με το χέρι αν θέλω, είναι αρκετά εύκολο να τα ζυμώσω. Φροντίζω βέβαια το βούτυρο να κοπεί πρώτα σε κυβάκια. Αφού όλα τα υλικά μας γίνουν μια ελαστική ζύμη που δεν κολλάει στα τοιχώματα, την απλώνω σε μία βάση για τάρτες ή ένα ταψάκι διαμέτρου περίπου 20 εκατοστών, και τη βάζω στο ψυγείο να ξεκουραστεί. Χρειάζεται περίπου μία ώρα. Κρατάω λίγη από τη ζύμη που έφτιαξα, για να στολίσω το επάνω μέρος στο τέλος.

Εδώ τώρα χρειάζεται λίγη προσωπική πρωτοβουλία. Βγάζω από το ψυγείο, και απλώνω επάνω όση μαρμελάδα θέλω (είναι πολύ υποκειμενικό να σας δώσω γραμμάρια) και ό,τι γεύση μου αρέσει περισσότερο. Στη συγκεκριμένη τάρτα επέλεξα μαρμελάδα κεράσι -που έφτιαξα πέρυσι, να τα λέμε κι αυτά – και έβαλα ποσότητα αυτή που βλέπετε, δεν ζύγισα το βάρος της.

Στη συνέχεια παίρνω τη ζύμη που έχω κρατήσει, την πλάθω σε μπαστουνάκια, και την βάζω επάνω από τη μαρμελάδα, σχηματίζοντας φωλιές.

Τέλος, τη βάζω σε προθερμασμένο φούρνο, στους 160, για κάτι λιγότερο από μία ώρα. Βγάζω από τον φούρνο, πασπαλίζω την εξωτερική διάμετρο με άχνη, και πανέτοιμη!!

Απολαύστε την λοιπόν, τα λίγα κρύα απογεύματα που μας έμειναν, εν αναμονή της άνοιξης…. Και βάλτε και την τρελή οικογένεια να παίζει, λίγο γέλιο είναι πάντα ευπρόσδεκτο στις ζωές μας!! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλή σας όρεξη!!

Φιλικά,

Νατάσα

Καλημέρα στους Βαλεντίνους και τις Βαλεντίνες, μέρα που είναι…. Εκτός από το εθιμοτυπικόν του θέματος, να ευχηθούμε δηλαδή χρόνια πολλά στους ερωτευμένους και τις ερωτευμένες όλου του κόσμου, ας περάσουμε στο ουσιαστικό : να υπάρχει αγάπη μεταξύ μας παντού, σε όλα τα επίπεδα, όλες τις ημέρες… Τότε και μόνο τότε θα είναι η ζωή πιο όμορφη, οι άνθρωποι πιο χαμογελαστοί, οι χειραψίες περισσότερο ζεστές, τα χαμόγελα πιο πλατιά και η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων ουσιαστική και ειλικρινής…. Τι να πω εγώ, τα είπε η Μαρινέλλα: μόνο αγάπη, χρειάζεται η ζωή μας….

Φέτος λοιπόν, αποφάσισα να κάνω έκπληξη στο αγόρι μου, γαστριμαργικού περιεχομένου: ξύπνησα πρωί πρωί- δεν είμαι και πολύ πρωινός τύπος η αλήθεια είναι, το λες και θυσία- και ετοίμασα ντόνατ, σε σχήμα καρδιάς, με κόκκινο γλάσσο ζάχαρης! Μήπως θέλετε και τη συνταγή? Είναι αγαπημένος Άκης, φυσικά λίγο πειραγμένη- με φαντασία ωστόσο… Πάμε να τη δούμε:

Υλικά:

30 γραμμάρια βούτυρο αγελαδινό

8 γραμμάρια ξερή μαγιά (ένα φακελάκι του εμπορίου)

50 γραμμάρια ζάχαρη λευκή

2 κρόκους αυγών

180 ml γάλα

2 βανίλιες

ξύσμα από ένα πορτοκάλι

330 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

λίγο αλάτι

Εκτέλεση: 

Αφήνω το γάλα εκτός ψυγείου για μία- δύο ώρες, να έρθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Προσθέτω έπειτα τη ζάχαρη και τη μαγιά, και περιμένω ένα τέταρτο περίπου, να ΄φάει΄η μαγιά τη ζάχαρη και να πολλαπλασιαστεί. Συνεχίζω.

Λιώνω το βούτυρο σε χαμηλή θερμοκρασία, και προσθέτω – αφού κρυώσει λιγάκι – τους κρόκους των αυγών. Αναμιγνύω με το μείγμα της μαγιάς.

Τα βάζω όλα αυτά σε ένα μεγάλο μπωλ, και- αφού κοσκινίσω το αλεύρι- προσθέτω το μισό στο μείγμα. Αυτό το κάνω για να μοιραστεί η υγρασία σε όλη την ποσότητα των στερεών περισσότερο ομοιόμορφα. Προσθέτω στη συνέχεια σιγά σιγά το υπόλοιπο αλεύρι, το αλάτι και τις βανίλιες.

Χρησιμοποιώ αλεύρι στα χέρια μου για να μπορέσω να πιάσω την ζύμη, την πλάθω σε μια μπάλα και τη βάζω σε ένα μπωλ που έχω πριν αλείψει με λάδι. Το βάζω σε ένα μέρος ζεστό – η μαγιά γενικά θέλει ζέστη για να αποδώσει – και περιμένω μία ώρα, ή έως ότου διπλασιαστεί σε μέγεθος.

Μέχρι εδώ, η διαδικασία είναι η ίδια για όλους μας. Απλώνω την ζύμη επάνω στον πάγκο, με τη βοήθεια κάποιας ποσότητας αλευριού, και κόβω στο σχήμα που θέλω. Στη συνέχεια αφήνω τα ντονατσάκια που έκοψα επάνω στον πάγκο, για να φουσκώσουν λίγο ακόμη, και τηγανίζω σε αρκετό ηλιέλαιο. Πάμε να σας πω πως το χειρίστηκα εγώ το θέμα (μεταξύ μας, το απογείωσα….)

Πήρα ένα κουπ πατ σε σχήμα καρδιάς, κι έκοψα τη ζύμη μου. Περίμενα να φουσκώσουν, και τα τηγάνισα σε ηλιέλαιο. Τα έβαλα σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας, για να στραγγίξουν καλά – αν και με αυτή τη συνταγή, δεν βγαίνουν λαδερά τα ντόνατ.

Στη συνέχεια ανακάτεψα 4 κουταλιές της σούπας άχνη ζάχαρη, με δύο κουταλιές της σούπας γάλα, και χρώμα ζαχαροπλαστικής κόκκινο. Έριξα λιγάκι επάνω σε κάθε ντόνατ, και τέλος πρόσθεσα τρούφα λευκή. Το αποτέλεσμα ήταν εκθαμβωτικό σε εμφάνιση, και υπέροχο σε γεύση…..

Κλείνω λοιπόν κι αυτή την νόστιμη συνταγή μας – συνιστώ ανεπιφύλακτα να τη δοκιμάσετε – με μία ευχή: αγάπη, αγάπη, αγάπη…. Και πάλι αγάπη!!! Θα μας φαίνονται όλα τόσο καλύτερα…..