Πήρε κι ο Χρήστος το ονοματάκι του λοιπόν, μια ηλιόλουστη Κυριακή του Ιούλη! Με το ωραιότερο θέμα – μιας και μας αρέσει τόσο πολύ να ταξιδεύουμε…. Τρένα, πλοία, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, αλλά και βαλίτσες και αερόστατα, παρατάχθηκαν στη σειρά, έγιναν μπισκότα, καπ κέικ, σαπουνόφουσκες,  χωνάκια γεμάτα ζαχαρωτά, έτσι ώστε να τα απολαύσουν μικροί και μεγάλοι…. Τα καλύτερα χέρια, αυτά της Κατερίνας, έκαναν έναν πανέμορφο χώρο όπου στήθηκαν τα γλυκάκια μας, και το αποτέλεσμα, αντάμειψε όλους τους κόπους μας…

Να σας ζήσει ο νεοφώτιστος, να τον καμαρώνετε καθώς μεγαλώνει!! Όσο για σένα, Χρήστο, ας είναι η ζωή σου γεμάτη όμορφα ταξίδια…. Αυτή ήταν απλά η αρχή!!

Νατάσα, 

Οκτώβρης Δύο – Δεκαοκτώ

Ήταν αυτή η πρώτη φορά που σε είδα, και μου έπιασες το δάχτυλο και έκλαιγες (πολύ, ομολογουμένως, ο γυναικολόγος μου, μου είπε πάρτο αυτό, είναι δικό σου, τρόμαξε ο κακομοίρης), η πρώτη φορά που άνοιξες τα ματάκια σου, η πρώτη φορά που με είπες μαμά, η πρώτη φορά που ξενυχτήσαμε και γελούσαμε από την κούραση, γιατί δεν είχες όρεξη να κοιμηθείς, και τραγουδούσες όλη νύχτα…. Ακόμη κι αυτή ,η πρώτη φορά που μου είπες σατ απ (ξέρω εγώ ποιος σου το έμαθε, απλά δεν έχω ρωτήσει δικηγόρο ακόμη πόσα χρόνια πάει η μητροκτονία, για να το διευθετήσω…). Φέτος λοιπόν, στο πάρτι γενεθλίων σου, ήταν ακόμη μία πρώτη φορά: αυτή  που ήσουν πραγματικά ευτυχισμένη! Που έμπαιναν οι φίλοι και οι συμμαθητές σου στον χώρο, και τσίριζες, καθώς τους υποδεχόσουν, και άνοιγες τα ματάκια σου διάπλατα και τους προσκαλούσες μέσα για παιχνίδι, που με ρωτούσες συνέχεια: “πότε θα κόψουμε την τούρτα, μαμά”, που έλαμπες και δεν ήξερες πως να διαχειριστείς όλον αυτό τον ενθουσιασμό!!  Κι εγώ ένιωθα τόσο υπερήφανη, πιο πολύ απ όλα που έμαθες να είσαι ευτυχισμένη με τα μικρά. αλλά τόσο σημαντικά πράγματα σ αυτήν την ζωή…..

 

 

Φέτος ήσουν ανένδοτη: ήθελες την Πέπα το γουρουνάκι! Τρεις φορές άλλαξες γνώμη για το σχέδιο στην τούρτα, τα καταφέραμε όμως στο τέλος…. Και το τερμάτισες, όταν μου ζήτησες τους λασπόλακκους με τα σκουλήκια (cheesecake σοκολάτας παρακαλώ), η φαντασία σου με εκπλήσσει διαρκώς…..

 

 

Να είσαι γερή σαν τα ψηλά βουνά! Τυχερή στη ζωή σου, να υπερπηδάς τα εμπόδια με ευκολία, και το πείσμα αυτό που σε διακατέχει, να σε ακολουθεί παντού – θα βοηθήσει, θα δεις… Και να μην χάσεις ποτέ αυτή την λάμψη στα μάτια σου – αυτή είναι που θα σου δώσει κίνητρο να συνεχίζεις!!! Η μαμά κι ο μπαμπάς σ αγαπάνε πολύ, να μην το ξεχάσεις αυτό, ιδιαίτερα στην εφηβεία, θα προτιμούσαμε να το θυμάσαι…. Καλή αρχή στο σχολείο – προνήπια σε λίγους μήνες βλέπεις – με δύναμη και αυτοπεποίθηση, θα σου χρειαστεί! Σ αγαπάω πολύ μικρό μου σαμιαμίδι…..

Φυσικά δεν θα παραλείψουμε και φέτος να ευχαριστήσουμε τον παιδότοπο Dream Park για όλη αυτή την υπέροχη φιλοξενία (πόσα χρόνια θα με ανέχεσαι ακόμη Γωγώ μου, όσα ευχαριστώ και να πω θα ναι λίγα…), το ανθοπωλείο Κύπρος για τον υπέροχο στολισμό, την Κυπαρισσένια για τα υπέροχα δωράκια που μας έφτιαξε για τα παιδάκια (ξετρελάθηκαν όλα, υπέροχη δουλειά στ΄ αλήθεια, συγχαρητήρια κυρία μου), τον Ιωάννη και την Σοφία για το γραφιστικό κομμάτι του πάρτι (την επόμενη φορά κερνάω εγώ!!) και όλους αυτούς που ήρθαν στο πάρτι μας κι έκαναν το παιδάκι μου τόσο χαρούμενο…. Όλους τους φίλους που μας στηρίζουν τόσα χρόνια και είναι δίπλα μας παντού, και τους καινούριους που κάναμε φέτος και τους αγαπήσαμε πολύ (αγαπάμε σχολείο Minion!!!)….

Σ αγαπάω πολύ!

Μια απλή μαμά

Νατάσα

 Ιούλιος Δύο – Δεκαοκτώ

 

Γενέθλια λοιπόν το Μαριαννίτο… Θα μου τα κάνεις όλα θεία, όλα – είπε χαρακτηριστικά στο τηλέφωνο! Ε, άντε να αρνηθείς…. Όλα της τα έκανα! Και την πήρα να της ευχηθώ, κι αυτή ήταν τόσο ευτυχισμένη, κι εγώ απλά έλιωσα σαν το βούτυρο, που ήμουν προσωποποιημένο κομμάτι αυτής της ευτυχίας……

Και καπ κέικ, και ποπς, και μπισκότα βουτύρου, απ όλα είχε αυτό το πάρτι! Πλέξαμε την ζαχαροπαστένια πλεξουδίτσα της Ραπουνζέλ, και την βάλαμε επάνω, και ιδού το αποτέλεσμα:

 

Τι να πω από ευχές…. Δεν μου φτάνουν τα λόγια!! Να πω μόνο πως σ αγαπάμε πάρα πολύ, πως θέλουμε συνέχεια να σε βλέπουμε να γελάς, να μην το βάζεις ποτέ κάτω, και να αποκτήσεις στη ζωή σου όλα αυτά που εσύ θέλεις!!! Κι εμείς θα είμαστε εδώ, σύμμαχοι σε κάθε σου επιθυμία, να χτίζουμε τα κάστρα για να τα ανεβαίνεις….

 

Με πολλή πολλή αγάπη

Νατάσα

Μάιος Δύο – Δεκαοκτώ

Υ.Γ. Να ευχαριστήσουμε πάρα πολύ και την Άντα στον παιζώτοπο που στόλισε τόσο όμορφα όλα τα γλυκάκια μας!! Έδωσε την πιο όμορφη πινελιά…

Ο Elmo, αυτό το μικρό γλυκό τερατάκι των παιδικών μας χρόνων, ήταν η τούρτα που θέλησε η Σοφία για τα τέταρτα γενέθλιά της. Κι έτσι κι έγινε! Εμείς συγκινηθήκαμε λίγο, που ακόμα αγαπιέται αυτό το μικρό γούνινο κόκκινο πλασματάκι με αυτή τη φαλτσέτο – φωνή (!), τρισήμιση χρόνων όλα αυτά τα χρόνια,  και το οποίο μιλάει για τον εαυτό του στο τρίτο ενικό πρόσωπο (ο ‘Ελμο θέλει αυτό, ο Έλμο κάνει εκείνο..) Πώς να μην το λατρέψεις αυτό το αξιαγάπητο ζωάκι;;;;

Έτσι, χτίσαμε δυο ορόφους, ο ένας με mud cake καραμέλα και γέμιση κρέμας καραμέλα, και ο άλλος σοκολατένιος, με γέμιση κρέμας φράουλα! Αλλά, το απογειώσαμε, με τον Έλμο να παρουσιάζεται στο πάρτι και σε σοκολατένιο καπ κέικ! Με επικάλυψη κρέμας με γεύση φράουλα!

Χρόνια καλά κι ευτυχισμένα Σοφάκι της καρδιάς μας! Είμαι τόσο περήφανη που κάθε χρόνο μου δίνεις την δυνατότητα να κάνω κάτι νέο!! Κι ο Έλμο είναι πολύ αγαπημένος (από τα παλιά), δύο φορές σ ευχαριστώ λοιπόν! Κι εσύ μαμά και μπαμπά να την χαίρεστε,  να την βλέπετε να μεγαλώνει και να την καμαρώνετε, και να περνάτε όμορφα μέσα σ αυτήν την υπέροχη οικογένεια που έχετε χτίσει!!!

Με αγάπη,

Νατάσα

Μάης Δύο – Δεκαοκτώ

 

Lightning Mc Queen τον λένε, απλά του χει κολλήσει το επίθετό του, και τον φωνάζουνε McQueen!! Το νούμερό του είναι το 95, γιατί αυτή ήταν η πρώτη χρονιά που η Pixar έβγαλε ταινία, το toy story, το ξέρετε; Το αγαπημένο της αδερφής μου, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που θα σας την πω κάποια άλλη φορά….

Το θέμα μας εδώ είναι ότι ο Μάριος δεν είχε φάει ΠΟΤΕ στη ζωή του τούρτα. ΠΟΤΕ. Το διανοείστε; Δηλαδή, απλά βουρκώνω στην ιδέα….. Έχει, βλέπετε, αλλεργία στα γαλακτοκομικά….. Αυτό δεν είναι δίκαιο, για κανέναν άνθρωπο στον πλανήτη… Γι αυτό κι εμείς, το διευθετήσαμε: του κάναμε τούρτα αποχής από γαλακτοκομικά!! Και σοκολατένια, και γεμιστή με μαρμελάδα κεράσι, και στο θέμα που αγαπάει τόσο, τον φίλο του τον Mc Queen!! Αμέ…..

 

Και βγήκε υπέροχη!! Κανένα πρόβλημα λοιπόν Μάριε! Εσύ να προσέχεις και να μεγαλώνεις γερός κι ευτυχισμένος, να σε χαίρονται οι γονείς σου που σε αγαπούν και σε προσέχουν τόσο, κι εμείς θα σου κάνουμε τις πιο όμορφες τούρτες, χωρίς γαλακτοκομικά παρακαλώ….

Με αγάπη,

Νατάσα

Απρίλης Δύο- Δεκαοκτώ

Γιατί στα Κορεάτικα Τάε σημαίνει «πόδι» ή «χτύπημα με το πόδι», Κουόν σημαίνει «χτύπημα με το χέρι» και Ντο σημαίνει «τρόπος ζωής» ή μυαλό. Επομένως Τάε Κουόν Ντο μπορεί να μεταφρασθεί ελεύθερα ως «ο δρόμος του ποδιού και του χεριού». Βασική αρχή του Τάε Κουόν Ντο είναι η πειθαρχία και η αυτοσυγκέντρωση, κι εμάς μας αρέσουν και τα δύο (μπαλαρίνες γαρ), οπότε σκεφτήκαμε πως θα ήταν υπέροχη ιδέα να κάνουμε του Τριαντάφυλλου μια τέτοια τούρτα!!! Με τη μαύρη ζώνη του βέβαια, να μην ξεχνιόμαστε, και σοκολάτο – φράουλα που είναι η αγαπημένη τους (δικαίως, δικαίως….)

Κι έτσι τα γενέθλια του Τριαντάφυλλου ήταν γεμάτα άρωμα και ευτυχία… Εμείς έχουμε να σου ευχηθούμε ένα μόνο πράγμα: Να είσαι υγιής και να αθλείσαι, δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο σ αυτή τη ζωή, να μην τα παρατήσεις ποτέ!! Ε, και ν αγαπάς λίγο περισσότερο αυτή τη γλυκιά μανούλα, για την τουρτίτσα που σου παρήγγειλε…

Με εκτίμηση, και ενδιαφέρον,

Νατάσα

Απρίλης Δύο – Δεκαοκτώ

 

Η Έλενα έκλεισε τα 19! Και η αδερφή της, ήταν ξεκάθαρη: ήθελε στέμμα πριγκίπισσας!! Και τούρτα ροζ! Ε, αυτοσχεδιάσαμε και λιγάκι, φανταστήκαμε και μια ροζ πριγκίπισσα με χρυσό στέμμα, και όλα γίνανε τέλεια! Και το μόνο που σκεφτόμουν συνέχεια, ήταν πόσο τυχερή είναι η Έλενα, που έχει ανθρώπους κοντά της που την αγαπάνε τόσο…..

Πανέμορφό μου κοριτσάκι, να τα εκατοστήσεις! Εμείς σου κάναμε μια σοκολάτο – φραουλένια mud cake, για να απογειώσουμε το αποτέλεσμα, και να δώσουμε μια γλυκιά νότα σε όλη αυτή την αγάπη! Κι εσείς, που την αγαπάτε τόσο, να είστε καλά κι ευτυχισμένοι, συγκινήθηκα πάρα πολύ με την επικοινωνία μαζί σας, μακάρι να υπάρχει η αγάπη αυτή διάχυτη παντού στο σύμπαν, τι να πω, φτωχά τα λόγια άλλωστε….

Με αγάπη,

Νατάσα

Απρίλης Δύο – Δεκαοκτώ

Το δικό μας Πάσχα φέτος είχε απ΄ όλα:  και μπισκοτάκια, και τσουρεκάκια (γεμιστά με επικάλυψη ζαχαρόπαστας), και γενέθλια με τουρτίτσες, και εκδηλώσεις με παιδάκια…. Απ΄όλα σας λέω! Και μια Βασούλα να δοκιμάζει μετά μανίας τα πάντα, και τις μυρωδιές να μας σπάνε τη μύτη, – έλα μετά το Πάσχα ξεκινάνε οι δίαιτες, πέφτει και νωρίς φέτος και ούτε που μας έχει έρθει μυρωδιά από καλοκαίρι….

Δεν θα ξεχνούσαμε να αναφέρουμε φυσικά και την πολύ όμορφη εκδήλωση στην Αίγινα, στον χώρο των Δεξιοτήτων,  όπου τόσα παιδάκια γίνανε χαρούμενα (ε, λίγη παραπάνω αδυναμία στη ζάχαρη την έχουν, πώς να το κρύψουμε άλλωστε), με αυτήν την υπέροχη πασχαλινή εκδήλωση που οργάνωσαν οι δασκάλες τους!

Να ευχηθούμε κι εμείς με τη σειρά μας καλή Ανάσταση με υγεία, το φως που οδηγεί εσωτερικά τον κάθε ένα από εμάς να ζεσταίνει τις καρδιές όλων μας, να μας καθοδηγεί και να φωτίζει το μονοπάτι που διάλεξε ο καθένας μας ξεχωριστά….

Με εκτίμηση, και σεβασμό

Νατάσα

Απρίλης Δύο – Δεκαοκτώ

Ο Γιωργάκης θα έκλεινε τον πρώτο χρόνο της ζωής του! Γι αυτό λοιπόν, μαμά και μπαμπάς συνεδρίασαν, και η απόφαση πάρθηκε: το θέμα μας θα ήταν ο winnie! Αυτό το πανέμορφο λιχούδικο αρκουδάκι, μαζί με την παρέα του (ο αγαπημένος της Βασούλας μου είναι ο Λάμπυ, τις έχω μάθει απ έξω τις περιπέτειές του)! Κι εμείς το απογειώσαμε!

Κάναμε μπισκότα βουτύρου, αλλά και καπ κέικ με τις φατσούλες τους:

Κέικ ποπς, αλλά και την τούρτα μας, διώροφη παρακαλώ, να φιγουράρει ο winnie στην κορυφή….

Περάσαμε καταπληκτικά, αφού και ο Γιωργάκης έκλεισε τον πρώτο του χρόνο, αλλά και το πάρτι φώτισε με την παρουσία του ο αρκούδος της καρδιάς μας!!! Μαμά και μπαμπά να σας ζήσει, με το καλό όλα αυτά που έρχονται, να τον χαίρεστε και να τον καμαρώνετε, όπως θα μεγαλώνει!! Σας ευχαριστώ άλλη μια φορά τόσο πολύ για την εμπιστοσύνη…

Με αγάπη

Νατάσα

Μάρτιος Δύο – Δεκαοκτώ