Έγινε και η Δέσποινα ενός!! Και το αγαπημένο της παιδικό;;; Τα στρουμφάκια! Όταν λοιπόν μου το ανακοίνωσε η μαμά, με κατέλαβε απίστευτη χαρά!! Τα στρουμφάκια ήταν και το δικό μου αγαπημένο παιδικό, όντας μικρή, και όταν βρέθηκα στο Βέλγιο, πήγα αμέσως να τα επισκεφτώ…. (Αλήθεια, εσείς το ξέρατε ότι έχουν καταγωγή από το Βέλγιο;; Εγώ εκεί το έμαθα….)

Σκέφτηκα λοιπόν για αρχή, να κάνω τη στρουμφίτα. Και το μανιταρο – στρουμφόσπιτο. Κι αμέσως άρχισε ο ρυθμός μέσα μου να χοροπηδάει : τριαλα λαλα- λαλα, τριαλα λαλα….

Και τα στρουμφάκια, να τη συνοδεύουν και να την προσέχουν, από τα παράθυρα, αμέ…. Με τη σειρά λοιπόν χτίστηκε ο κάτω όροφος και ο επάνω, και συναρμολογήθηκαν:

 Γράφηκε και το όνομά της, και μετά απολαύσαμε όλοι μαζί το αποτέλεσμα….

Χρόνια καλά κι ευτυχισμένα Δέσποινα, να τα εκατοστήσεις!!! Η αλήθεια είναι πως με μεγάλη δυσκολία αποχωρίστηκα την τούρτα σου…. Ελπίζω να την απόλαυσες μέσα – έξω…. Και σε άλλα με υγεία! Μαμά Όλγα ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη, να το χαίρεσαι το λουλουδάκι σου, να το καμαρώνεις μεγαλώνοντας!

Με εκτίμηση και ενδιαφέρον,

Νατάσα

Γενάρης Δύο – Δεκαοκτώ