Και ξέρεις κάτι;;; Θα σε συγχωρήσω για όλα εκείνα τα καλοκαίρια που μ έκανες να κλαίω, αφού εσύ είχες γενέθλια, και μπορούσες να πας τον Σεπτέμβρη στην επόμενη τάξη, ενώ εγώ, που είχα τον Νοέμβρη, δεν θα μπορούσα (ναι, ναι, σε πίστευα, τόσο μυαλό με βάραινε κι εμένα…). Και για εκείνα τα εφηβικά βράδια που βαριόσουν να βγεις έξω (Σάββατο;;; Αλήθεια;;;), κι έτσι έμενα κι εγώ μέσα, μιας και η μαμά μου δεν με άφηνε να βγω χωρίς εσένα (πέντε μήνες μεγαλύτερος γαρ, κάτι θα ήξερες παραπάνω…) Αλλά να σου κάνω και το κάντυ μπαρ του γάμου σου;;; Και το δώρο των καλεσμένων;;; ΚΑΙ την τούρτα γάμου;;; Ε, όχι, αυτό πάει πολύ…. Άντε χαλάλι, γι αυτό το όμορφο κορίτσι που σε πήρε…..

Δείτε εδώ τι έκανα, μιας και έβαλα τα δυνατά μου: Μπισκότα βουτύρου, σε σχήμα καρδιάς, σε λευκό και μωβ φυσικά:

Και καπ κέικ, σε λευκό, με γεύση μαστίχα, σε μωβ, με γεύση φράουλα, αλλά και σοκολατένια!!!

Πως θα μπορούσαν, ωστόσο, να λείπουν τα κέικ ποπ από τον γάμο;;; Με λευκή σοκολάτα, νυφιάτικα…

Και τα μπεζεδάκια! Σε λευκό, με γεύση μαστίχα, και σε μωβ, με γεύση καραμέλα!

Για τη δεξίωση λοιπόν, ετοίμασα το δώρο του καλεσμένου. Μπισκοτάκια βουτύρου και βουτύρου – σοκολάτας, με λευκή ζαχαρόπαστα, που ευχαριστεί τους καλεσμένους, γράφοντας thank you. Σε ασημί. Ένα – ένα, με το χέρι. Και πείτε μου πόσο μπορεί να σας αγαπάω….

Και, τέλος, σου έκανα την τούρτα γάμου!! Σοκολάτα – φράουλα, με ζαχαρόπαστα με γεύση φράουλας, στολισμένη με αληθινά λουλούδια!!!

Και σας εύχομαι να ζήσετε και να ευτυχήσετε πραγματικά, με πολλούς και υγιείς απογόνους! Γιατί είσαι όλα τα παιδικά μου χρόνια! Και η εφηβεία μου, και τα καλοκαίρια μου, και όλα τα φοιτητικά μου ξεσηκώματα! Και γιατί οι άνθρωποι με τους οποίους μεγαλώνεις μαζί, είναι η περιουσία σου…. Ελπίζω να σας άρεσαν όλα, τα έκανα με πολλή αγάπη… Και να απολαύσατε την ημέρα, εμείς το διασκεδάσαμε στ αλήθεια πάρα πολύ!! Καλώς ήρθες Ειρήνη στην οικογένεια, καλό κουράγιο σου εύχομαι(!), τα καλοκαίρια και τα Σαββατοκύριακα έχουν γίνει ήδη η αγαπημένη μας συνήθεια, ας συνεχίσουμε να τα περνάμε μαζί μέχρι τα βαθιά γεράματα….

Με αγάπη 

Νατάσα

Δεκέμβρης Δύο – Δεκαεφτά