Η Βασούλα μου έγινε 2! Και το γιορτάσαμε, με θεματικό πάρτι… Hello kitty!! Και το παιδάκι μου χόρεψε, και γλέντησε, και διασκέδασε με τους φίλους της, και έσβησε το κεράκι της, και κατάλαβε πάρα πολύ καλά πως είναι η πρωταγωνίστρια της ημέρας!! Και το καταλάβαμε κι εμείς πολύ καλά, όταν, μετά το κεράκι, μας ζήτησε να σηκωθεί επάνω στο τραπέζι και να χορέψει, για να τη βλέπουν όλοι…. Γυναίκες, τι να πεις….. Γεννημένες σταρ!!!

Ας αρχίσουμε όμως από τα βασικά. Εμένα αυτό το γατί ΔΕΝ μου αρέσει. Καθόλου. Έλα όμως που αρέσει στην κόρη μου. ΠΟΛΥ. Και μπλούζες πήραμε, και κολάν αγοράσαμε, και πυτζάμες φοράμε κάθε βράδυ, μ αυτό το ανέκφραστο γατί. Ούτε γέλιο, ούτε κλάμα, ούτε ενθουσιασμός, ούτε καν στόμα! Ανέκφραστο! Συγκέντρωσα λοιπόν όλες μου τις ψυχικές δυνάμεις – γιατί ξέρετε έχω την πεποίθηση ότι αν δεν έχεις διάθεση, αυτό που πας να κάνεις δεν θα σου πετύχει – σε όλες του τις εκφάνσεις -και ελάτε να δείτε τι ετοίμασα!

Αρχικά έκανα μπισκότα, με το μουτράκι της γατούλας, και τον αριθμό 2 – 2 γινόμαστε είπαμε, μην ξεχνιόμαστε….

Επίσης κάναμε και ντόνατς,με γεύση μπισκότο και επικάλυψη σοκολάτας με χρωματιστή τρούφα – μεγάλη επιτυχία, σας λέω αλήθεια:

Εξάλλου, δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα καπ κέικ, σοκολατένια με βουτυρόκρεμα φράουλας, μιας και είναι τα αγαπημένα της Βασούλας (αλλά και του μπαμπά μας). Φυσικά και αυτά με το μουτράκι της κίτυ, ζαχαρένιο με γεύση φράουλα. Επίσης τρουφάκια σοκολάτας, mud cake με γκανάζ σοκολάτας, η αγαπημένη συνήθεια κάθε σοκολατολάτρη….

Κάναμε και χωνάκια, hello kitty, και βάλαμε μέσα mash mallows σπιιτκά, δώρο για τα παιδάκια, καθώς επίσης και νερά, με την ίδια παράσταση.

Τέλος, κάναμε την τούρτα μας. Διώροφη, για να φάνε όλα τα – μεγάλα και μικρά – παιδάκια, με mud cake, κρέμα φράουλας και στρώσεις λιωμένης σοκολάτας. Με θέμα φυσικά – ποιο άλλο – ,μην τα ξαναλέμε κουράστηκα….

Και επειδή ήθελα να συνεχίσω τη δημιουργία, έφτιαξα ένα -εντελώς ερασιτεχνικό – name banner, να στολίσει το candy bar των γενεθλίων, και μετά να μπει στο δωμάτιο της, για να της λέω – μια ζωή – ΑΑΑΑΑΑ, αυτό Βασούλα στο είχα φτιάξει στα δεύτερα γενέθλια σου, το θυμάσαι??? Τι, εσάς οι  μαμάδες σας δεν σας το κάνανε????

Και κάπως έτσι λοιπόν, μαμά και κόρη βάλαμε τις ίδιες φούστες – Ευγενία να σαι καλά – και πήγαμε στο πάρτι, να σβήσει η Βασούλα μου το δεύτερο κεράκι της ζωής της! Να σαι πάντα ευτυχισμένη παιδάκι μου, γερή και τυχερή, και μεις θα είμαστε εδώ, μαμά και μπαμπάς, να σου φωτίζουμε τον δρόμο, οι φάροι που θα σου δείχνουν τη στεριά που ψάχνεις…

Γιατί άλλωστε τι είμαι κι εγώ??? Μια απλή μαμά!!!

;: